ล้ำยุค, ล้ำสมัย หมายถึง ว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.
ว. ลึกมากจนยากที่จะหยั่งถึง, ลึกล้ำ ก็ว่า.
ว. ดียิ่ง, ประเสริฐ.
ว. เกินขอบเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเส้นเขตแดน เขาชอบทำงานล้ำเส้นคนอื่น.
ว. เกินเลยไปกว่าที่ควร เช่น เขาชอบทำอะไรล้ำหน้าเพื่อนฝูงอยู่เสมอ; ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัย เช่น ความคิดลํ้าหน้าทํางานลํ้าหน้า.
ว. ลําบาก, ยากแค้น. (ปรัดเล).
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Baccaurea macrophylla Muell. Arg. ในวงศ์Euphorbiaceae ผลคล้ายมะไฟ เปลือกหนามาก รสหวาน,รํามะแข ก็เรียก.
ว. ลําบาก, ยากแค้น, เช่น เขามีชีวิตลำเค็ญ.